فرازهایی از زندگی امیر سرلشگر شهید محمود منظم تولائی

به گزارش ایکنا و به نقل از روابط عمومی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان رضوی، سرهنگ شهید محمود منظم تولائی دوم اردیبهشت ماه سال 1314 در مشهد مقدس به دنیا آمد، اولین فرزند خانواده بود و پس از آن خواهرش محبوبه چشم به جهان گشود، پدرش غلام حسین منظم تولائی در روستا کشاورزی می کرد و مادرش طیبه تولائیان خانه دار بود، پدر و مادرش هر دو اهل روستای تولا بودند. در 10 سالگی پدر خود را از دست داد و در این سن سرپرستی و نگهداری از مادر و خواهرش بر عهده او قرار گرفت. دوران ابتدایی را تا کلاس چهارم گذراند و بعد از آن برای کمک به امرار معاش خانواده، ناچار به کار در چاپخانه شد، همزمان روزها کار می کرد و تحصیل خود را به صورت شبانه و تا کلاس سوم راهنمایی و اخذ مدرک سیکل ادامه داد. محمود در سن پانزده سالگی به عنوان سرباز پیمانی وارد نیروی زمینی ارتش شده و به مدت پنج سال در این سمت مشغول به کار شد. با حداقل درآمدی که داشت هم به هزینه های خانواده کمک می کرد و هم با تلاش و زحمات زیادی موفق به دریافت دیپلم شد، با اخذ دیپلم متوسطه با تلاش و عزم و اراده زیادی در سن 19 سالگی در آزمون ورودی دانشکده افسری پذیرفته شد و به تحصیل علوم نظامی پرداخت. در این دوره جزو بهترین دانشجویانی بود که با موفقیت دانشکده را با مدرک لیسانس به پایان برد، شهید تولائی پانزدهم آبان ماه 1346 در 32 سالگی با منیره السادات سیده موسوی مشهدی ازدواج کرد و زندگی مشترک آن ها 12 سال و چندماه به طول انجامید که ثمره این ازدواج چهار فرزند به نام های مهرداد، مهرناز، مهران و مونا است. جنگ که آغاز شد از همان نخستین روزهای جنگ به عنوان یک فرمانده مسئول و نظامی متعهد در فکر رفتن جبهه بود و همچنین برای اعتلای اسلام و قرآن کریم و حفظ استقلال و آزادی کشور حضور در جبهه را یک وظیفه برای خودش می دانست. مسئولیت شهید تولائی در جبهه، فرماندهی تیپ 2 پیاده قوچان از لشکر 77 ثامن الائمه در درجه سرهنگ دومی بود. شهید تولائی در آبان 1359 به جبهه جنوب اعزام و بیست ونهم آذر 1359 در منطقه عملیاتی آبادان به علت درگیری با ارتش متجاوز عراق، به شهادت رسید. پیکر پاک سرهنگ شهید منظم تولائی بعد از حمل به مشهد در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش همواره گرامی باد.

به نقل از منیره السادات موسوی مشهدی (همسر شهید)

بعد از یکسال و چندماه که دوران عقد و ازدواجمان بود، زندگی مشترک را با هم شروع کردیم و به شکر خداوند مشکل خاصی هم نداشتیم، البته با توجه به این که آن موقع محل خدمت ایشان قزوین بود، ولی مراسم ازدواج در مشهد انجام شد. ما منزل شخصی داشتیم ولی بعضی وقت ها که شرایط کاری و شغلی ایشان ایجاب می کرد در پادگان و خانه های سازمانی محل خدمت ایشان زندگی می کردیم.

به نقل از مهرداد منظم تولائی (فرزند شهید)

مهم ترین و بهترین خاطره ما زمانی بود که پدرمان حدود 6 و 7 ماه از طریق سازمان ملل متحد با ارتش به لبنان رفته بود. موقع برگشت جمعیت زیادی به استقبالشان آمدند و زمانی که از اتوبوس پیاده شد، انبوه جمعیت، تاج و شاخه های گل را به ما می دادند و ما هم به کمک مردم آن تاج گل ها را به گردن ایشان می آویختیم که این لحظات بسیار برای ما شیرین و لذت بخش بود. انتهای پیام